มองพระจันทร์รูปเคียวเกาะเกี่ยวฟ้า
ในอุราของฉันสุดหวั่นไหว
คิดถึงคนเคยรักที่จากไป
จิตหมองไหม้ชอกช้ำกลืนน้ำตา
เราห่างกันเพียงรอบขอบฟ้ากั้น
แต่เหมือนมันสดุดไกลสุดหล้า
รักของเราแห้งโหยเริ่มโรยรา
อีกไม่ช้าคงสลายใต้แสงจันทร์
--ณัชชา--
ในอุราของฉันสุดหวั่นไหว
คิดถึงคนเคยรักที่จากไป
จิตหมองไหม้ชอกช้ำกลืนน้ำตา
เราห่างกันเพียงรอบขอบฟ้ากั้น
แต่เหมือนมันสดุดไกลสุดหล้า
รักของเราแห้งโหยเริ่มโรยรา
อีกไม่ช้าคงสลายใต้แสงจันทร์
--ณัชชา--