[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

เจ้าตีจากพรากพี่ไปไม่หวนกลับ
ดั่งตะวันล่วงลาลับให้หม่นหมอง
เคยสำราญรักวาดหวังริมฝั่งคลอง
ด้วยนวลน้องให้คำมั่นคำสัญญา

เมื่อแรกรักน้ำต้มผักยังหอมหวาน
เธอรำคาญบ่นเช้าเย็นเป็นปัญหา
เคยเสพสุขเรือสำราญที่ผ่านมา
เพราะยศฐาบรรดาศักดิ์รักเปลี่ยนแปลง

เขามียศพันตำรวจโทษดูโก้หรู
พี่เป็นครูบนดอยด้อยสีแสง
เขามีรถคันสวยงามราคาแพง
เจ้าจึงแต่งงานไปไม่หวนคืน

รักของพี่แสนรันทดหมดความรัก
ต้องอกหักครั้งใหญ่ใจขมขื่น
เกือบเป็นลมล้มคว่ำทนกล้ำกลืน
พี่ขอยืน...คอยอยู่..ครูบนดอย..

                      ริน ดอนบูรพา
                          ๒๘ พ.ย. ๕๕