...เป็นโรคถ่วง หน่วงเหน็บ ต้องเก็บช้ำ
ส่วนความจำ เลอะเลือน ดูเหมือนเฉย
เบื่อกับการ รอรัก พักชื่นเชย
มิอยากเอ่ย เรื่องผ่าน การรอคอย...
...แต่โรคใหม่ ไยร้าย กว่าหลายเท่า
มันรุกเร้า ซะจน ต้องบ่นบ่อย
โรคทรัพย์จาง ขวางทำ สวมซ้ำรอย
ใจก็พลอย อยากหลับ พับตอนยืน... (
..ซ้ำคำว่าคืนขอแก้คำ ไม่มีทางเลือกค่ะ..) ...หาหมอเชี่ยว ชาญยา ในครานี้
คงไม่มี ให้เจอ ห่มเห่อชื่น
หากปลอมยา มาเยียว ยามเปลี่ยวคืน
คงลองฝืน ใจอีก ไม่หลีกดู...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
