~ยาจกรำพึง~
มองดูเขาแจกยัน..ฉันแอบฉก
กลัวเตี๋ยวหกเสียดายใจแทบคลั่ง
ยันนานนานเถิดนะจงอย่ายั้ง
แกงฯไร้ตังค์นั่งดู..ทั้งคู่ยัน
เกงแกงฯใส่สีหม่นก้นก็ขาด
ใส่ทั้งชาติตัวเก่าเข้ากับฉัน
เสื้อที่ใสโทรมสุดขุดมานั้น
กลิ่นสุดกลั้น..หันจมูกขัดลูกตา
ส่วนรองเท้าเราใส่ไร้ยี่ห้อ
แสนซอมซ่อต่างsizeทั้งซ้ายขวา
เวลาเดินต้องระวังยั้งบาทา
เพราะเกรงว่าหยุดไปดูไม่ดี
ขวดรวยจังฟังไปใจอิจฉา
ดิ้งเหล้าขาวดูสง่า..มีราศรี
คนยากจนหมดหวังสั่งเหล้านี้
ต้องเศรษฐีมีเงิน...เกินหมื่นล้าน
---แกงเขียวหวาน---
มองดูเขาแจกยัน..ฉันแอบฉก
กลัวเตี๋ยวหกเสียดายใจแทบคลั่ง
ยันนานนานเถิดนะจงอย่ายั้ง
แกงฯไร้ตังค์นั่งดู..ทั้งคู่ยัน
เกงแกงฯใส่สีหม่นก้นก็ขาด
ใส่ทั้งชาติตัวเก่าเข้ากับฉัน
เสื้อที่ใสโทรมสุดขุดมานั้น
กลิ่นสุดกลั้น..หันจมูกขัดลูกตา
ส่วนรองเท้าเราใส่ไร้ยี่ห้อ
แสนซอมซ่อต่างsizeทั้งซ้ายขวา
เวลาเดินต้องระวังยั้งบาทา
เพราะเกรงว่าหยุดไปดูไม่ดี
ขวดรวยจังฟังไปใจอิจฉา
ดิ้งเหล้าขาวดูสง่า..มีราศรี
คนยากจนหมดหวังสั่งเหล้านี้
ต้องเศรษฐีมีเงิน...เกินหมื่นล้าน
---แกงเขียวหวาน---
ไม่อยากเสวนาครับกับคนจน
รังเกียจคนทุกข์ยากแม้ปากหวาน
เพราะกลิ่นสาบความจนยากทนทาน
เหมือนหักหาญความรวยด้วยความจน
ใส่เสื้อผ้าซอมซ่อมอซอนัก
รองเท้าปักชุนปะแทบจะป่น
อนาถความจนนะเหลือจะทน
กางเกงก้นยังปะจะรวยได
มีแต่คนชมขวดอวดเศรษฐี
ก็ในเมื่อมั่งมีผิดที่ไหน
มีเหล้าขาวอำนวยและอวยชัย
รวยร่ำไม่ไหวหวั่นบรั่นดี