...คืนพระจันทร์...วันเพ็ญ....
แอบมองไปเห็น...คนข้าง-ข้าง
จับมือปล่อยกระทงช้า-ช้า...โอบไหล่กันลมหนาวที่พัดมา...บาง-บาง
เหงาบ้างอะไรบ้าง...อยากมีคนเคียงข้าง...อย่างใคร
...สุดท้ายก็ได้แต่...นึกปลง...
อีกหนึ่งคืนลอยกระทง...ที่อ่อนไหว...
มองฟ้ามองดาว...พอให้ความอิจฉาบางเบา...ลงไป
อย่างน้อยในหนึ่งคืนที่เหงาใจ...ยังได้มองพระจันทร์สวยสว่างใส...กว่าทุกวัน....