ก่อนโน้นมีโสนขึ้นตามหนอง
ห้วย คู คลอง ท้องน้ำ ,ความคิดถึง
ต้นขี้เหล็กเด็กเล็ก เคยเด็ดดึง
แถวริมบึงเราต่างวิ่งเล่นกัน
เล่นซ่อนแอบปิดตาแล้วนับเลข
ใต้ก้อนเมฆเอกเขนกจนหลับฝัน
เผลอแค่แป๊บหลับตาพาหลับพลัน
ตื่นมาฟ้าเปลี่ยนผันเข้ากลางคืน
หันรีหันขวางมองรอบทิศ
นภาปิดสีหม่น คนสะอื้น
เพื่อนต่างหายไปไหน ไยเรายืน-
พิงต้นไม้กลมกลืน อยู่เดียวดาย
เดินกลับบ้านสะท้านหลังภวังค์นัก
จึงจ้ำอ้าวเสียหลัก ล้มนอนหงาย
นัยน์ตาสบเข้ากับตาของอีกกาย
พานโล่งอกสบาย แม่ของเรา
แสนดีใจรีบถลาสู่อ้อมกอด
แขนต่อแขนสวมสอดกระชับเข้า
สองเราต่างเดินกลับบ้านใต้ฟ้าเทา
แล้วแม่เอ็ดเมื่อถึงเหย้า เจ้าดื้อนัก
ห้วย คู คลอง ท้องน้ำ ,ความคิดถึง
ต้นขี้เหล็กเด็กเล็ก เคยเด็ดดึง
แถวริมบึงเราต่างวิ่งเล่นกัน
เล่นซ่อนแอบปิดตาแล้วนับเลข
ใต้ก้อนเมฆเอกเขนกจนหลับฝัน
เผลอแค่แป๊บหลับตาพาหลับพลัน
ตื่นมาฟ้าเปลี่ยนผันเข้ากลางคืน
หันรีหันขวางมองรอบทิศ
นภาปิดสีหม่น คนสะอื้น
เพื่อนต่างหายไปไหน ไยเรายืน-
พิงต้นไม้กลมกลืน อยู่เดียวดาย
เดินกลับบ้านสะท้านหลังภวังค์นัก
จึงจ้ำอ้าวเสียหลัก ล้มนอนหงาย
นัยน์ตาสบเข้ากับตาของอีกกาย
พานโล่งอกสบาย แม่ของเรา
แสนดีใจรีบถลาสู่อ้อมกอด
แขนต่อแขนสวมสอดกระชับเข้า
สองเราต่างเดินกลับบ้านใต้ฟ้าเทา
แล้วแม่เอ็ดเมื่อถึงเหย้า เจ้าดื้อนัก