มาทะเล บางขุนเทียน แล้วเวียนหัว
นกนางนวล บินทั่ว ตัวหลงเหิร
ปลายตุลา มาหมู่ หดหู่เกิน
เกาะไม้เดิน เรียบง่าย สายตามอง
คงหนีหนาว มาพัก สักระยะ
ร้อนคงจะ กลับรัง ดังสนอง
จับเจ่าจิก อาหาร ลานสีทอง
อิ่มจนต้อง บินไม่ไหว ในบางครั้ง
จวนเวลา อัสดง ลงผืนน้ำ
จึงรีบจ้ำ คืนหวน ทวนดั่งหวัง
เดี๋ยวค่ำมืด ยืดเยื้อ เบื่อเสียจัง
บางขุนเทียน แห่งความหลัง ยังฝังใจ
พันทอง
บางขุนเทียน มีอะไร ให้ใจฝัง
เธอมานั่ง ชมนก วกขวักไขว่
บินเวียนวก ผกผิน บินลับไกล
สบายใจ พาเพลิน เจริญตา
มากินปู ดูทะเล ที่เห่คลื่น
ลมโชยชื่น จิตใจ ไม่หรรษา
นกนางนวล กวนใจ หรือไรนา
จึงบ่นว่า ฝูงนก ที่วกบิน
แสงสุรีย์ จวนราตรี สีงดงาม
นั่งเรือข้าม กลับฝัง หวังไม่สิ้น
หวังความหลัง อะไร ในดวงจินต์
ยังถวิล ความหลัง ที่ฝังใจ
ชลนา ทิชากร
เธอมานั่ง ชมนก วกขวักไขว่
บินเวียนวก ผกผิน บินลับไกล
สบายใจ พาเพลิน เจริญตา
มากินปู ดูทะเล ที่เห่คลื่น
ลมโชยชื่น จิตใจ ไม่หรรษา
นกนางนวล กวนใจ หรือไรนา
จึงบ่นว่า ฝูงนก ที่วกบิน
แสงสุรีย์ จวนราตรี สีงดงาม
นั่งเรือข้าม กลับฝัง หวังไม่สิ้น
หวังความหลัง อะไร ในดวงจินต์
ยังถวิล ความหลัง ที่ฝังใจ
ชลนา ทิชากร