มาทะเล บางขุนเทียน แล้วเวียนหัว
นกนางนวล บินทั่ว ตัวหลงเหิร
ปลายตุลา มาหมู่ หดหู่เกิน
เกาะไม้เดิน เรียบง่าย สายตามอง
คงหนีหนาว มาพัก สักระยะ
ร้อนคงจะ กลับรัง ดังสนอง
จับเจ่าจิก อาหาร ลานสีทอง
อิ่มจนต้อง บินไม่ไหว ในบางครั้ง
จวนเวลา อัสดง ลงผืนน้ำ
จึงรีบจ้ำ คืนหวน ทวนดั่งหวัง
เดี๋ยวค่ำมืด ยืดเยื้อ เบื่อเสียจัง
บางขุนเทียน แห่งความหลัง ยังฝังใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
