โอ้แม่พวงพู่สาวมะนาวคัด
ไยยอมขัดคู้เข่าให้เขาหยาม
เป็นสองสามสี่เส้าเหมือนเข้ายาม
ผลแม่งามเงินยวงต้องพ่วงใคร
โบราณเคยเผยไว้น้ำใต้ศอก
หยิบของเก่าเขาหลอก มาหลงใหล
ขมิ้นเหลืองเหลืองถึงหรือพึ่งไพล
เปรี้ยวส้มไหนเท่าเคี้ยวเปรี้ยวมะนาว
ค่อยประคองใจคงให้ตรงเถิด
รอฟ้าเปิดปล่อยคลี่เป็นสีขาว
อย่าด่วนรักปักรั่วแค่ชั่วคราว
ชื่นแต่ชื่นบนฉาว จะร้าวนาน ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๕ พฤศจิก ๕๕
โธ่..พ่อพวงมโหตร..อย่าโกรธน้อง
ยอมเป็นสอง..เพราะที่หนึ่งซึ่งขับขาน
คือคุณแม่ของพี่ที่กราบกราน
บอกรักท่านคำโตโตอย่าโยเย
ยกตำแหน่งฮองเฮาเจ้าของพี่
แด่ท่านนี้หมดใจมิไฉเฉ
เป็นหนึ่งเดียวที่ยอมให้..ไม่เกเร
รักไร้เล่ห์เผื่อแผ่..ถึงแม่คุณ
อันว่าเหลืองเรืองรองทองเนื้อเก้า
วับแวววาวผ่องอำไพไร้ผงฝุ่น
คือเนื้อแท้ไม่หมอง..ทองนพคุณ
ไม่ซุกซุนปากแห้งแย่งของใคร
พูดถึงน้ำใต้ศอกขยอกขย้อน
ไปเป็นไก่รองบ่อนก็ไม่ไหว
เป็นกระพี้..กระผีกขอหลีกไกล
เป็นประไหมสุหรี..นี่อยากเป็น
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
