ขออนุญาตมองอีกมุมนะครับ
คงลำบากยากตอนสอนถนัด
จนรู้จัดหมอบเคียงเรียงรายแถว
นิ่งสลับพับตาหมาและแมว
หายใจแผ่วคอยท่านผ่านทำบุญ
คงรู้น้อยด้อยโอกาสวาสนา
พลังล้าความจำต่ำเสื่อมสูญ
อาจง่อยเปลี้ยเสียขาใจอาดูร
ขาดเงินทุนเช่นคนจนทั่วไป
หรือผู้ดีมีทรัพย์เพลินพับจ่าย
ความสุร่ายหมดสิ้นถิ่้นอาศัย
ต้องเตร็ดเตร่เร่ร่อนตะลอนไกล
มีเพื่อนใจร่วมทางสองข้างกาย
นั่งเก้าอี้บี้สิวตะคริวจับ
นอนกระสับนับดาวหนาวกระส่าย
ข้าวก้นบาตรขาดมื้อยื้อกันตาย
หนสุดท้ายหมอบพื้นยื่นขอเงิน
รพีกาญจน์ 59
...เห็นตอนพี่ บี้สิว ลืมหิวข้าว
หมานอนข้าง มันหาว สาวยิ่งเขิน
พี่เกือบตก เก้าอี้ เพราะบี้เพลิน
สาวเลยเดิน แอบขำ น้ำตาคลอ..
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
