ดาวอยู่นี่ พี่จ๋า รีบมาทัก
แม้เดือนจัก มืดมน บนความหนาว
แต่ท้องฟ้า คราคร่ำ จำเรื่องราว
สุขสกาว พร่างพรม ลมโชยมา
จะเหว่ว้า ทำไม ใจเข้มแข็ง
จะอ่อนแรง ทำไม ให้โหยหา
ถึงห่างกาย เพียงห่าง บางครั้งครา
ส่วนอุรา ใกล้ชิด สนิทกัน
เอาความอุ่น จากใจ ส่งไปถึง
ยังคะนึง ตรึงจิต คิดแนบฝัน
ละอองหมอก ยอกผิว สยิวพลัน
อิงอุ่นนั้น ทุกคืน จนตื่นนอน
เป็นผ้าห่ม คลุมกาย หายหนาวได้
เป็นกองไฟ ให้ผิง ไม่ยิ่งหย่อน
เป็นหมอนข้าง กอดก่าย คลายอาทร
ยามร้าวรอน ปลอบขวัญ ทุกวันไป
แม้ลมหนาว พัดมา อย่าหวาดหวั่น
จะหนาวสั่น รับรู้ ต้องสู้ไหว
ทรมาน ซ่านซุก รุกทรวงใน
คงผ่านได้ ไม่ยาก หากฝ่าฟัน
ดาวอยู่รอบ ครอบตัว อย่ามัวหมอง
ดาวคอยมอง ทุกเมื่อ เจือสุขสันต์
ดาวยังรัก ปักใจ ในชีวัน
แม้พระจันทร์ มืดมิด โปรดคิดถึงดาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
