ขออนุญาตมองอีกมุมนะครับ
คงลำบากยากตอนสอนถนัด
จนรู้จัดหมอบเคียงเรียงรายแถว
นิ่งสลับพับตาหมาและแมว
หายใจแผ่วคอยท่านผ่านทำบุญ
คงรู้น้อยด้อยโอกาสวาสนา
พลังล้าความจำต่ำเสื่อมสูญ
อาจง่อยเปลี้ยเสียขาใจอาดูร
ขาดเงินทุนเช่นคนจนทั่วไป
หรือผู้ดีมีทรัพย์เพลินพับจ่าย
ความสุร่ายหมดสิ้นถิ่้นอาศัย
ต้องเตร็ดเตร่เร่ร่อนตะลอนไกล
มีเพื่อนใจร่วมทางสองข้างกาย
นั่งเก้าอี้บี้สิวตะคริวจับ
นอนกระสับนับดาวหนาวกระส่าย
ข้าวก้นบาตรขาดมื้อยื้อกันตาย
หนสุดท้ายหมอบพื้นยื่นขอเงิน
เมื่อเขาขอรอเศษเมตตาเพื่อน
บ้างบ่ายเบือน ยื่นให้ไม่ขัดเขิน
บูดบึ้งมุ่ย ถุยถ่ม ก้มหน้าเดิน
แสร้งเฉยเมิน หัวเราะ ยิ้มเยาะเอา
คราชีวิตผิดหวังทุกข์ถั่งโถม
ควรประโลมดวงแดให้แก่เขา
การทำบุญจุนเจือเพื่อแบ่งเบา
ช่วยปัดเป่าหิวจนกุศลแรง
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
