สิ้นวสันต์ เหมันต์เปลี่ยน เวียนมาถึง
เหงาสุดซึ้ง ถึงครา เมื่อหน้าหนาว
ไร้คนรัก กอดอิง พิงกายเรา
ดั่งลมหนาว กรีดผ่าน สะท้านทรวง
ซ่อนความเหงา เศร้าจิต ปิดในอก
คิดไม่ตก ยามใด จะหายห่วง
มีคนรัก พักกาย ให้อุ่นทรวง
ฤดีดวง หนาวเหน็บ เจ็บอุรา
----------------------------
เหงาสุดซึ้ง ถึงครา เมื่อหน้าหนาว
ไร้คนรัก กอดอิง พิงกายเรา
ดั่งลมหนาว กรีดผ่าน สะท้านทรวง
ซ่อนความเหงา เศร้าจิต ปิดในอก
คิดไม่ตก ยามใด จะหายห่วง
มีคนรัก พักกาย ให้อุ่นทรวง
ฤดีดวง หนาวเหน็บ เจ็บอุรา
----------------------------
อาทิตา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
