ยามสองเราเคล้าคลอพะนอขวัญ
แม้คืนวันข้างแรมก็แจ่มใส
จะคืนจันทร์เคียงดาวก็เร้าใจ
สองฤทัยชื่นบานสราญรมย์
ในคืนนี้ไร้ดาวพี่หนาวสั่น
ความสัมพันธ์ห่างหายหทัยขม
ยิ่งคิดไปใจหายมิคลายตรม
เจ้าชื่นชมอยู่กับใครในคืนนี้
ลืมพี่แล้วหรือไรดวงใจจ๋า
เมื่อไหร่หนาได้ชมเจ้าโฉมศรี
ให้สมกับมอบรักมอบภักดี
มอบชีวีเพียงนางจึ่งครางครวญ
“ไพร พนาวัลย์”
เสียงครวญคร่ำ ร่ำเรียก สำเนียกหา
ในอุรา พาชื่น รื่นสงวน
ไปอิงแอบ ใครกัน รำพันจวน
ใจปั่นป่วน ไหมเล่า เขาเป็นใคร
ได้ข่าวมา ว่าเมียลุง ยุ่งพิลึก
พอตกดึก คึกมาก ลำบากไหม
อย่าหักโหม นักนะ จะล้าใจ
เพลาเพลาหน่อย เป็นไร เดี๋ยวใจวาย
ลุงอายุ เลขหก หัวอกสั่น
คิดหวาดหวั่น ถ้วนถี่ ฤดีหมาย
หัวใจหยุด สะดุดลง คงปางตาย
หากโชคร้าย คางเหลือง เรื่องนังนุง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
