[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

          

"กลอนของพี่"

กลอนของพี่นี้ฝากออกจากจิต
ยามลิขิตขีดคั่นค่อยผันผ่อน
เพราะเป็นคนบ้านป่าถิ่นนาดอน
เกรงร้าวรอนทรวงในคนไกลกัน

กลอนไม่หวานมานล้าอาจค่าน้อย
เกรงเนื้อกลอยไม่ชอบใส่กรอบคั่น
ใช้ถ้อยคำจำเจียมไม่เทียมทัน
ไม่น่าเก็บไปฝันในวันรอ

กลอนของพี่ขมขื่นไม่ลื่นไหล
เพราะดวงใจหม่นหมองไร้ห้องหอ
มิร่ำรวยเงินทองอย่างเพียงพอ
กลอนพี่จึงทดท้อ..จากมอ.เมีย

บางครั้งกลอนของพี่ดั่งผีบ้า
หัวร่อร่าดั่งคนกมลเปลี้ย
ดั่งถูกฟัดตัดรอนจนอ่อนเพลีย
แต่ชอบเชียร์ “กลอนน้อง” ให้ล่องลอย

“ไพร พนาวัลย์”

กลอนของฉันของพี่ดีทั้งนั้น
ความสัมพันธ์คงไว้อย่าได้ถอย
กลอนของพี่ของฉันดั่งมัน-กลอย
ปรุงรสหน่อยอร่อยล้ำเต็มคำโต

ไม่ต้องหวานซ่านจิตลิขิตเขียน
จะนั่งเทียนเอาบ้างสร้างถ้วยโถ
ใส่กลอย-มันเผือกต้มผสมโชว์
ไร้ซึ่งโบประดับก็วับวาว

 

"กานต์ฑิตา"
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

อาหารว่างหนึ่งวันนั้นรอดแล้ว
ขาดมันแกวแห้วปอกเนื้อออกขาว
มันเผือกต้มอร่อยลิ้นไร้กลิ่นคาว
ทั้งมะพร้าวคลุกเผื่อเกลือน้ำตาล

อากาศครึ้มฝนฟ้ามาร้องลั่น
ตกทั้งวันลมจัดเริ่มพัดผ่าน
ยังไม่ถึงกำหนดฤดูกาล
สั่นสะท้านหนาวกายหลายวันมา

มีมันต้มร้อนร้อนอยู่ก้นหม้อ
มิรีรอนั่งลงวงซ้ายขวา
คนละหัวสองหัวไม่มั่วนา
สุขอุราลูกทุ่งป้าลุงเรา.

นพ
12พ.ย.55