ไร้ดวงดาว พราวฟ้า พาอ้างว้าง
หนาวน้ำค้าง พร่างพรม โปรยห่มหญ้า
ดวงใจคน หม่นเหน็บ เจ็บวิญญา
รักมาลา พาไกล สุดใจลอย
อ้อมอกเอ๋ย เชยชิด สนิทแนบ
เคยอิงแอบ แทบซบ มาพบหงอย
รักสะดุด สุดช้ำ น้ำตาปรอย
มานล้าถอย คอยทาง อย่างไร้แรง
ทอดระทม ห่มฟ้า น้ำตาอุ่น
ที่เคียงคุ้น คือหมอน นอนซบแอ่ง
สองมือกอด สอดอิง พิงกำแพง
หวังสบแจ้ง แห่งรุ้ง พรุ่งทิวา
หนาวน้ำค้าง พร่างพรม โปรยห่มหญ้า
ดวงใจคน หม่นเหน็บ เจ็บวิญญา
รักมาลา พาไกล สุดใจลอย
อ้อมอกเอ๋ย เชยชิด สนิทแนบ
เคยอิงแอบ แทบซบ มาพบหงอย
รักสะดุด สุดช้ำ น้ำตาปรอย
มานล้าถอย คอยทาง อย่างไร้แรง
ทอดระทม ห่มฟ้า น้ำตาอุ่น
ที่เคียงคุ้น คือหมอน นอนซบแอ่ง
สองมือกอด สอดอิง พิงกำแพง
หวังสบแจ้ง แห่งรุ้ง พรุ่งทิวา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
