อย่าพึ่งพอ ความรัก ยังไม่หมด
อย่าสลด หัวใจ ให้หมองเศร้า
อย่าพึ่งอิ่ม ความรัก แค่วัยเยาว์
แค่สองเรา ยังอยู่ ดูกันไป
ยังไม่พอ ต่อรัก ที่หนักแน่น
ยังห่วงแหน เสมอ ไม่ไปไหน
ยังพะวง ร่ำหา ทุกวันไป
ยังยิ้มได้ ว่ารัก นั้นยังดี
ความรู้สึก นึกคิด อาจมีบ้าง
แต่หนทาง จะแก้ หลายวิถี
จึงต้องยอม ยอมรับ อย่างโดยดี
ว่าไม่หนี จากรัก ใหัหักทรวง
อย่าสลด หัวใจ ให้หมองเศร้า
อย่าพึ่งอิ่ม ความรัก แค่วัยเยาว์
แค่สองเรา ยังอยู่ ดูกันไป
ยังไม่พอ ต่อรัก ที่หนักแน่น
ยังห่วงแหน เสมอ ไม่ไปไหน
ยังพะวง ร่ำหา ทุกวันไป
ยังยิ้มได้ ว่ารัก นั้นยังดี
ความรู้สึก นึกคิด อาจมีบ้าง
แต่หนทาง จะแก้ หลายวิถี
จึงต้องยอม ยอมรับ อย่างโดยดี
ว่าไม่หนี จากรัก ใหัหักทรวง
แล้วจะเห็น รักนี้ ว่ามีค่า
เมื่อรักลา จากไกล ใจเป็นห่วง
เมื่อรักยัง แนบชิด ติดแดดวง
ไม่เคยหวง ห่วงถึง ไม่ซึ้งใจ
เมื่อวันนั้น มาถึง จึงจะรู้
เมื่อยอดชู้ คู่รัก เธอผลักไส
เมื่อยอดชู้ คูเชย เลยลับไกล
จะรีบไป ตามรับ เอากลับคืน
เพิ่งจะรู้ ว่ารัก ปักดวงจิต
เพิ่งจะคิด ขึ้นได้ ใจขมขื่น
ว่ารักนี้ มีเปลี่ยนไป ไม่ยังยืน
จำกล้ำกลืน ฝืนขม ระทมทรวง
ชลนา ทิชากร
เมื่อรักลา จากไกล ใจเป็นห่วง
เมื่อรักยัง แนบชิด ติดแดดวง
ไม่เคยหวง ห่วงถึง ไม่ซึ้งใจ
เมื่อวันนั้น มาถึง จึงจะรู้
เมื่อยอดชู้ คู่รัก เธอผลักไส
เมื่อยอดชู้ คูเชย เลยลับไกล
จะรีบไป ตามรับ เอากลับคืน
เพิ่งจะรู้ ว่ารัก ปักดวงจิต
เพิ่งจะคิด ขึ้นได้ ใจขมขื่น
ว่ารักนี้ มีเปลี่ยนไป ไม่ยังยืน
จำกล้ำกลืน ฝืนขม ระทมทรวง
ชลนา ทิชากร