ประหนึ่งสรวง ดวงดาว คราวมืดมิด
ดับสนิท หายไป ในห้วงหน
ดุจเมฆา มาปิดห้วง นภาดล
ความมืดมน กินใจ ให้ตรอมตรม
-----------------------------
ให้หม่นหมอง ต้องร้าว หนาวดวงจิต
ให้คิดถึง ซึ่งนิตย์ สนิทสม
ให้ฤทัย ร้าวรวด ปวดระทม
ให้ตรอมตรม ร้าวฤดี สิ้นชีวา
-----------------------------
มรสุม รุมเร้า เข้าถาโถม
รอเพียงโสม แสงส่อง ต้องตัวข้า
เจ้าคือแสง ส่องอำไพ ในดารา
ปลดปล่อยข้า จากบ่วง ห้วงจาบัลย์
-----------------------------
ดับสนิท หายไป ในห้วงหน
ดุจเมฆา มาปิดห้วง นภาดล
ความมืดมน กินใจ ให้ตรอมตรม
-----------------------------
ให้หม่นหมอง ต้องร้าว หนาวดวงจิต
ให้คิดถึง ซึ่งนิตย์ สนิทสม
ให้ฤทัย ร้าวรวด ปวดระทม
ให้ตรอมตรม ร้าวฤดี สิ้นชีวา
-----------------------------
มรสุม รุมเร้า เข้าถาโถม
รอเพียงโสม แสงส่อง ต้องตัวข้า
เจ้าคือแสง ส่องอำไพ ในดารา
ปลดปล่อยข้า จากบ่วง ห้วงจาบัลย์
-----------------------------
อาทิตา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
