วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
*** แฮะๆ ต้องขออภัยคุณนามไร้ (แฮะๆชอบเรียกกลับขออนุญาตค่ะ) ด้วยว่าหนูแปลแล้วอ่านไปทีละวรรคแล้วยังมึนๆ ตอบแบบมึนๆ ผิดประการใดขออภัยค่ะ วสันตดิลกฉันท์๑๔ เป็นฉันท์ที่หนูชอบมากค่ะ (ชอบบบมากกก) ด้วยว่าขอต่อ " กร " ต่อไปค่ะ
ราตรีบำเทิงอุระสราญ ดะระหว่าน ณ หนหาว
จับแสงสุมาปณิธิคราว ศศิผ่องละอองทา
แช่มชื่นหทัยระดะก็ล้น ผลิกมลสิขานหา
รับพร.มโนก็สินำพา หฤทัยอะคร้างาม
แสนชื่นระเริงกวะปะสุข ละผละทุกข์ลุความถาม
ด้วยเหตุไฉนจำปฎิความ- ภณะตามนิยามยม
(ง้าาา ไม่ไหวแล้ว แต่อ่านเป็นทำนองเสนะาแล้วเพราะจังค่ะ ลองอ่านของคุณนามไร้แล้วเพราะมากค่ะ เอิ่ม~ ไม่ได้จะชมว่าเสียงตัวเองเพราะดอกนะคะ หมายถึงบทกลอนค่ะ แฮะๆ)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 11:59:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อรุณ : ทิวา : และราตรี (อุปชาติฉันท์ ๑๑) (อ่าน 6348 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: