...เพียงอยากรู้ ...
...เธอเล่าเคย รักลา น้ำตาไหล
เคยตรอมใจ เสียจน ทนคลุ้มคลั่ง
รู้ไหมใจ ฉันคล้าย วอดวายพัง
สงสารใจ เธอจัง นั่งเผลอมอง...
...เธอเล่าเรื่อง รักลา ในครานั้น
ใจฉันสั่น ราวรับ กับความหมอง
หวิวใจพลัน หวั่นด้วย แทบม้วยครอง
ยามเธอต้อง ไห้หา คราหล่อนไกล...
...เธอจะรู้ หรือไม่ ว่าใครหม่น
ฉันคือคน รักครา หลังมาใหม่
เพียงส่วนลึก สะกิด ที่จิตใจ
เมื่อวันใด เราสอง ต้องจากกัน...
...แล้วเธอจะ ระกำ ชอกช้ำไหม
จะระทม ฤทัย บ้างไหมนั่น?
อยากจะรู้ เรื่องจริง ยามทิ้งวัน
เพราะไหวหวั่น กับรัก ที่ปักทรวง...
...แล้วใจเธอ รักฉัน เช่นนั้นหรือ?
อยากจะลื้อ ก้นบึง ใช่หึงหวง
อยากรู้มาก จากใจ ว่าไม่ลวง
เพราะเป็นห่วง ยิ่งนัก รักของเธอ...
...มิอยากจะ คู่เคียง เพียงแก้เหงา
อยากเป็นเงา ตามติด จิตเสมอ
มิอยากเป็น รักไร้ ใจบำเรอ
เพราะรักเธอ รักมาก อยากรู้ใจ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
