มองโขดหิน รำไร ไร้เสียงจันทร์
มานั่งฝัน รำพันเพ้อ ละเมอหา
คู่เคยชื่น คืนเคยฝัน วันผ่านมา
มองนภา ราตรีนี้ ไม่มีดาว
ฟ้ามืดมัว สลัวหม่น เราคนช้ำ
เมฆหมอกดำ ฉ่ำน้ำค้าง อยู่กลางหาว
ลมทะเล เห่คลื่น คืนไร้ดาว
น้ำค้างพราว หนาวเหนบหนาว ร้าวทรวงใน
โอ้อกเรา เหงาอ้างว้าง ท่ามกลางคลื่น
ยามดึกดื่น คืนเหงา เราร้องไห้
มองโขดหิน ถิ่นรักเก่า เขาลาไกล
ใจหนอใจ ไยต้องเศร้า เหงาตรอมตรม
ริมชายหาด ขาดแสงไฟ ไร้แสงดาว
มีหญิงสาว ร้าวทรวงใน ใจขื่นขม
มานั่งโศก โศกา อุราระทม
กลางสายลม พรมโบก โศกทวี
ที่ริมหาด มาขาดเขา เราไม่ชื่น
รักเป็นอื่น จำฝืนทน หม่นหมองศรี
ใจอาดูร ถึงเขา เหงาชีวี
คำคืนนี้ ไม่มีเขา หลงเฝ้าคอย
ชลนา ทิชากร
มานั่งฝัน รำพันเพ้อ ละเมอหา
คู่เคยชื่น คืนเคยฝัน วันผ่านมา
มองนภา ราตรีนี้ ไม่มีดาว
ฟ้ามืดมัว สลัวหม่น เราคนช้ำ
เมฆหมอกดำ ฉ่ำน้ำค้าง อยู่กลางหาว
ลมทะเล เห่คลื่น คืนไร้ดาว
น้ำค้างพราว หนาวเหนบหนาว ร้าวทรวงใน
โอ้อกเรา เหงาอ้างว้าง ท่ามกลางคลื่น
ยามดึกดื่น คืนเหงา เราร้องไห้
มองโขดหิน ถิ่นรักเก่า เขาลาไกล
ใจหนอใจ ไยต้องเศร้า เหงาตรอมตรม
ริมชายหาด ขาดแสงไฟ ไร้แสงดาว
มีหญิงสาว ร้าวทรวงใน ใจขื่นขม
มานั่งโศก โศกา อุราระทม
กลางสายลม พรมโบก โศกทวี
ที่ริมหาด มาขาดเขา เราไม่ชื่น
รักเป็นอื่น จำฝืนทน หม่นหมองศรี
ใจอาดูร ถึงเขา เหงาชีวี
คำคืนนี้ ไม่มีเขา หลงเฝ้าคอย
ชลนา ทิชากร