ศพโคลง

เรียนท่านผู้อ่านและเพื่อนนักกวีที่รักทุกท่าน

บทกวีที่ท่านจะได้อ่านต่อไป จัดอยู่ในวรรณกรรมประเภท Satire
ที่วงวรรณกรรมวิจารณ์ไทยแปลว่า "เสียดเย้ย"

ผลงานชิ้นนี้ มิได้มุ่งโจมตีตัวบุคคล
แต่ต้องการวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมบางประการของผู้ที่บอกว่าสนใจวรรณคดี ซึ่งร่วมถึงตัวข้าพเจ้าผู้เขียนโคลงบทนี้ด้วย

คงมีบางท่านที่ไม่สบอารมณ์อย่างมาก ก็ได้โปรดให้อภัยข้าพเจ้าด้วยเถิด
แต่หากเห็นว่า นี่เป็นบทกวีประเภทหนึ่งในโลกวรรณกรรมแล้ว ย่อมสบายใจกันทุกฝ่าย

๕/๑๑/๕๕
กวีสัปเหร่อ

       ศพโคลง

ศพโคลงเขียนเสียดเย้ย คำโคลง
วรรณคดียกจรรโลง    คึ่นหิ้ง
วันคืนเหยื่อชั่วโมง    ฝุ่นปลวก สกรัมแฮ
ไม่อ่านอวดไม่ทิ้ง     สืบไว้ลูกหลาน

คดีโคลงเกิดเหตุหิ้ง    พบศพ หลายนอ
ฟอนฝุ่นหนาตลบ       ปกหน้า
เล่มกระดาษเหลืองสงบ ปลวกอร่อย
ศพอุจาดประจานท้า       รักษ์ข้าคำโคลง

กวีสัปเหร่อเพ้อ ชุบชำระ ศพแฮ
เหนื่อหนักใช่ปล่อยปละ น่าถี้
ขุกเขียนไม่ลดละ       อ่านเก่า เถิดนา
กลเม็ดใหม่เก่าชี้    แกะรู้ร่องรอย

ศพโคลงกล่าวเยาะเย้ย       มือโคลง
เอมอิ่มคำจรรโลง       ค่ำเช้า
เขียนคัดทุกชั่วโมง        แช่มชื่น กวีเฮย
ปล่อยเก่าเน่ารวดร้าว        ศพทิ้งเลหลัง