เมื่อเท้าย่างเข้าวัด..ควรตัดนะ
สมถะนั่นไง..อย่าให้หมอง
ศีลสองร้อยยี่สิบเจ็ดเสร็จทำนอง
ที่เคยท่องจำไม่ได้..ใช่ไหมคุณ
ห่มผ้าเหลืองเปลืองข้าวของชาวบ้าน
โกนหัวล้านเป็นสมี..แอบมีหุ้น
เห็นสาวสาว..เรียกน้องจ๋า..มาทำบุญ
เดี๋ยวสมีจะเกื้อหนุน..ให้เป็นขวัญใจ
เงินทุกบาท..ทุกสตางค์..คนสร้างวัด
หวังเพียงตัดกิเลสต้นเหตุใหญ่
“พระ”ตัวแทนสอนธรรมมุ่งนำไป
นี่อะไร..ไร้ผิดชอบ..ตอบซิคุณ
แซม
แซมภาวนา ขอให้อย่าต้องหลงกราบไหว้ สมีที่ห่มเหลืองเล๊ย...