นั่งรถไฟ ไปเหนือ เพื่อไปเที่ยว
ไปคนเดียว เปลี่ยวใจ เราไร้คู่
เคยมีคู่ อยู่เคล้า เฝ้าชื่นชู
แต่อยู่อยู่ เขาก็พราก จากฉันไป
สาเหตุใด ไม่ใส่ใจ ไม่ไปสน
เราก็คน เขาก็คน เหตุผลไหน
เมื่อถึงคราว จำร้าง ห่างแสนไกล
จำตัดใจ ไปคนเดียว เที่ยวสบาย
เมื่อรถไฟ รอดถ้ำ ชอกช้ำจิต
มาชุกคิด ชีวิตเรา เศร้าเหลือหลาย
ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวเศร้า เหงาเดียวดาย
ผลสุดท้าย รอดถ้ำ จำจากไกล
ถึงเชียงใหม่ ไปน้ำตก ใจวกวน
เราก็คน โศกา มาจากใต้
หวนคำนึง ถึงสาวเหนือ ไปเชื่อใจ
ทหารไทย ใจคด กบฏรัก
จึงแวะชม วังบัวบาน สุสานเศร้า
โอ้อกเรา คิดไป ให้ตระหนัก
เธอคือหญิง จริงนักหนา ใจกล้านัก
ด้วยใจภักดิ์ รักนี้ พลีชีวา
อันพิษรัก หนักหนา สาหัสยิ่ง
ลูกผู้หญิง ต้องวอดวาย ขายขี้หน้า
โอ้สาวเหนือ เชื่อคนใต้ ใจเย็นชา
โดดน้าผา ชีวาฝัง วังบัวบาน
ชลนา ทิชากร
ไปคนเดียว เปลี่ยวใจ เราไร้คู่
เคยมีคู่ อยู่เคล้า เฝ้าชื่นชู
แต่อยู่อยู่ เขาก็พราก จากฉันไป
สาเหตุใด ไม่ใส่ใจ ไม่ไปสน
เราก็คน เขาก็คน เหตุผลไหน
เมื่อถึงคราว จำร้าง ห่างแสนไกล
จำตัดใจ ไปคนเดียว เที่ยวสบาย
เมื่อรถไฟ รอดถ้ำ ชอกช้ำจิต
มาชุกคิด ชีวิตเรา เศร้าเหลือหลาย
ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวเศร้า เหงาเดียวดาย
ผลสุดท้าย รอดถ้ำ จำจากไกล
ถึงเชียงใหม่ ไปน้ำตก ใจวกวน
เราก็คน โศกา มาจากใต้
หวนคำนึง ถึงสาวเหนือ ไปเชื่อใจ
ทหารไทย ใจคด กบฏรัก
จึงแวะชม วังบัวบาน สุสานเศร้า
โอ้อกเรา คิดไป ให้ตระหนัก
เธอคือหญิง จริงนักหนา ใจกล้านัก
ด้วยใจภักดิ์ รักนี้ พลีชีวา
อันพิษรัก หนักหนา สาหัสยิ่ง
ลูกผู้หญิง ต้องวอดวาย ขายขี้หน้า
โอ้สาวเหนือ เชื่อคนใต้ ใจเย็นชา
โดดน้าผา ชีวาฝัง วังบัวบาน
ชลนา ทิชากร