จะบินหลา หรือเปล่า เราไม่รู้
จะพลัดคู่ ชู้ชื่น ทุกคืนไหม
จะบินเดี่ยว ก็ยัง นั่งหวั่นใจ
จะจากไกล บินหลา ยังอาวรณ์
ขอบินท่อง ล่องไพร ให้สุขสันต์
จะไม่หวั่น โดนยิง มิ่งสมร
ด้วยโดดเดี่ยว เปลี่ยวนัก รักร้าวรอน
จะไม่อ้อน ครวญคร่ำ ให้ร่ำไร
ขออยู่ป่า หาหนอน ชอนไชจิก
ระรี้ริก ทุกวัน ไม่หวั่นไหว
แม้ขาดคู่ สู่สม ภิรมย์ใจ
ขออยู่ไป อย่างนี้ มิเคยแคร์
พันทอง