บินหลาหลงไพร..อยู่ไหนหนอ
เฝ้ารอ..เจ้าไปลับ ไม่กลับบ้าน
เกรงเจ้าถูกลวง..หม่นดวงมาน
สงสารเจ้านักปีกหักซม
เกาะคอนนอนเดี่ยวเจ้าเปลี่ยวไหม
หรือใครรังแกจนแดขม
สั่นหนาวร้าวรอนอ่อนระทม
ผ้าห่มกลางดง..คงไม่มี
แสงดาวดารดาษพาดกลางสรวง
ห่วงหวงคนไกลใจริบหรี่
ฝากเดือนเด่นดวงทวงถามที
ไมตรีฝากไป..คงไม่ได้รับ
ดึกแล้ว..บินหลา..กลับมาเถิด
คนหวังเหวิดเศร้าใจไม่ได้หลับ
เรไร หริ่งหรีด กรีดปีกรับ
ลำนำขับข้ามฟ้ามาห่มเธอ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
