อาลัยรัก หนักหน่วง ทุกช่วงหมาย
สามสิบปี พี่ชาย หน่ายชาเฉย
ยิ่งรักมาก ห่วงมาก หลากเรื่องเอย
สุดเอื้อนเอ่ย เฉยฉา มาช้านาน
ใช่หมดเยื่อ หมดใย ในชาตินี้
ดวงฤดี แน่นเหนียว ทุกเสี้ยวผ่าน
คะนึงหวน ครวญคร่ำ พร่ำร้าวราน
ทรมาน สุดสุด จึงหยุดไป
สามสิบปี คืนมา ไม่ว่านะ
หมดภาระ หรือยัง ชิงชังไหม
ยังซื่อตรง ตลอด ยอดดวงใจ
เก็บเอาไว้ มอบพี่ นี้คนเดียว
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
