.....................
เมื่อโลกกว้างทางไกลสุดไขว่คว้า
วันเวลาเผาใจไม่เหลือเถ้า
ดอกไม้คือนิยามของความเมา
เมื่อโลกกว้างเกินเราเข้าเด็ดดอม
" ขวด "
เมื่อโลกกว้างทางไกลสุดไขว่คว้า
วันเวลาเผาใจไม่เหลือเถ้า
ดอกไม้คือนิยามของความเมา
เมื่อโลกกว้างเกินเราเข้าเด็ดดอม
" ขวด "
เฝ้าเด็ดดมขมทรวง..เป็นห่วงหรือ
ไยเฝ้ายื้อความหลังมานั่งถนอม
ดอกไม้ใหม่หอมรวยรินกลิ่นพยอม
เลิกตรมตรอม..หาดอกใหม่ใส่แจกัน
ขวดเก่าเก่าเก็บไว้ในห้วงนึก
ช่วยตรองตรึกว่าใจคนวุ่นวนผัน
ยากกำหนดบทพ่วงบ่วงผูกพัน
แต่หัวใจของเรานั้น..ควรดูแล
เหล้าเก่า..แม้ขวดใหม่ใช่จะเปลี่ยน
ขวดวนเวียนใหม่เก่า..ก็เมาแน่
ทั้งเมาเหล้า..เมารักหนักดวงแด
เดี๋ยวหน้าแก่..หงำเหงือก..เพราะ _ _ _เมา
" แซม "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
