ปลูกดอกรัก ใต้ลั่นทม จึงตรมเศร้า
ต้นรักเก่า เฉาหม่น จนใจหาย
มีแต่ร่ม ไร้แดด แผดเผากาย
จึงวางวาย ก่อนโต โถดอกรัก
ปลูกคอกรัก ให้ดี มีคุณค่า
หมั่นรักษา อย่างเดียว คงเหี่ยวหนัก
รดน้ำมาก รากเน่า น่าเศร้านัก
เลยจมปรัก หักล้ม ไม่สมใจ
ทางที่ถูก ปลูกไว้ ให้มีแดด
ไม้ใหญ่แผด คลุมบ้าง กางกั้นได้
โดนวัชพืช โดนหนอน มาชอนไช
เติบโตไป ให้ดอก ออกจะดี
ธรรมชาติ ดอกสวย ด้วยไร้กลิ่น
ภูมริน บินดอม ตอมแล้วหนี
แต่เชื่อไหม คนชม สมฤดี
ร้อยมาลัย ทุกที ที่หิ้งพระ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
