คนที่ว่าง นั่งหาว มายาวยืด
ไยจางจืด มิจอง มองถี่ถ้วน
ปล่อยให้รอ ร้อนรน จนเรรวน
นี่ก็จวน จะใกล้ วัยชรา
สาวเหลือน้อย คอยคู่ อยู่เดี่ยวโดด
ยังเป็นโสด ใจจิต อยากคิดหา
ใครสักคน เคียงใกล้ ร่วมชายคา
สุขอุรา ยามเฒ่า เฝ้าเอาใจ
แต่มิมี ใครมอง ต้องคิดหนัก
ชาตินี้คง ขาดรัก ฤาไฉน
แปลกเหลือดี มีเจ้าของ คนจองไย
แล้วทำไม คนอย่างเรา เขาจึงเมิน
ไยจางจืด มิจอง มองถี่ถ้วน
ปล่อยให้รอ ร้อนรน จนเรรวน
นี่ก็จวน จะใกล้ วัยชรา
สาวเหลือน้อย คอยคู่ อยู่เดี่ยวโดด
ยังเป็นโสด ใจจิต อยากคิดหา
ใครสักคน เคียงใกล้ ร่วมชายคา
สุขอุรา ยามเฒ่า เฝ้าเอาใจ
แต่มิมี ใครมอง ต้องคิดหนัก
ชาตินี้คง ขาดรัก ฤาไฉน
แปลกเหลือดี มีเจ้าของ คนจองไย
แล้วทำไม คนอย่างเรา เขาจึงเมิน
"ดิน"