*****“ที่เคยสัญญา”******
ฉันเดินตาม แนวทาง เธอวางให้
ร่วมเกี่ยวก้อย กันไป ไม่หักเห
เชื่อน้ำคำ ย้ำหยอก บอกไม่เก
ไร้ด้วยเล่ห์ ลมลวง เพราะห่วงจริง
ไยเธอคิด ปล่อยมือ ไม่ถือมั่น
สัญญาใจ ผูกพัน ฝันเคียงหญิง
กลับสิ้นเยื่อ ไม่เหลือใด ไว้พักพิง
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งจบ ลบเลือนลา
เคยบอกไว้ ไม่ปล่อยมือ ที่ถือเกี่ยว
จะยึดเหนี่ยว ด้วยรัก เฝ้าฝากหา
แม้ต้องผ่าน หนาวร้อน ไม่รอนรา
ทรมาน์ เพียงไหน ไม่ปล่อยวาง
จะขึ้นเขา ลงห้วย ไปด้วยรัก
เหนื่อยก็พัก เคียงใกล้ ไม่เมินหมาง
เพียงใจสอง ปองหมาย ไปร่วมทาง
ไม่อ้างว้าง เพราะเราสอง ประคองใจ
ลืม คำมั่น สัญญา จึงลาจาก
ลืม คำฝาก รักกลบ จบใช่ไหม
ลืม คำวอน หวานซึ้ง ตึรงห้วงใน
ลืม คำกล่าว มอบไว้ มิไกลกัน
เชื่อในรัก มั่นคง สิ้นสงสัย
มีเธอใกล้ เกาะเกี่ยว เหนี่ยวความฝัน
จับมือไว้ ประสานใจ ในสัมพันธ์
ตราบชั่วฟ้า จะมิผัน.. นิรันดร...
“สุนันยา”