แต่มันจด จำเธอ เผลอปลาบปลื้ม
แม้ในฝัน ฉันยัง จำไม่ลืม
ยังดูดดื่ม ในทรวง ทุกช่วงไป
นานเพียงไร แต่ใจ เฝ้าคิดถึง
ยังดื่อดึง ฝันเห็น เด่นสดใส
คงเป็นกรรม ของเรา เศร้าฤทัย
อยากออกไป จากฝัน นั้นสักที
อยากจะลืม ทุกข์นัก รักแล้วแค้น
อีกใจหนึ่ง หวงแหน แสนร้าวถี่
เธอได้รับ บทเรียน ทุกเดือนปี
ครอบครัวที่ แตกแยก แหลกเหลวใจ
ขอบคุงเจ้ panthong.kh ที่ชี้แนะแก้ไขใหม่
emo_47ช่วยชีแนะด้วยนะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
