ให้แล้วคืน ได้ไง ไหนว่ารัก
ให้แล้วคืน ขื่นนัก จักทนฝืน
ให้แล้วไย ขอกลับ รับกล้ำกลืน
ให้แล้วไย ไม่ชื่น ขอคืนไป
เธอเคยบอก รักฉัน ในวันก่อน
เธอมาย้อน รอยหม่น ทนไม่ไหว
เธอไม่รัก ภักดี หนีจากไกล
ทิ้งฉันให้ โศกา น้ำตานอง
เสียแรงรัก ปักใจ ฤทัยเศร้า
ความรักเรา พังนัก หักเป็นสอง
ใจไม่จริง โลเล เซไม่มอง
จึงจำต้อง เลิกร้าง ถึงทางตัน
อย่าเอ่ยอ้าง เลยเธอ ฉันเพ้อหา
การจากมา ลาแล้ว ไร้แววฝัน
เธอไม่ช่วย ยังเหน็บ เจ็บจาบัลย์
เหมือนโดนบั่น หั่นแตก แหลกยับเยิน
ฉันร้องเรียก เสียงดัง หวังเธอช่วย
ถึงคราวม้วย เธอนั้น พลันห่างเหิน
ไม่หันหลัง กลับลำ ช้ำเหลือเกิน
เธอหมางเมิน เดินหลบ จบจากกัน
เธอไร้สิทธิ์ แต่ใช่ จะไร้เสียง
ความลำเอียง เบี่ยงบ่าย ร้ายจริงนั่น
เธอไม่ช่วย ยังนิ่ง หญิงรำพัน
โลกของฉัน วันนี้ ไม่มีเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
