❤
คนช่างฝัน
ฝันถึงรุ้งทอสายที่ปลายฟ้า
เคยติดตาบางคนจนหลงใหล
ละอองฝนโปรยสายกายฉ่ำไป
น้ำหทัยเธออาบกำซาบทรวง
ได้อ่านพจน์บทกวีที่ไพเราะ
บอกจำเพาะความนัยว่าใครห่วง
ดั่งน้ำทิพย์โลมไล้ใจทั้งดวง
น้ำผึ้งรวงไม่หวานเท่ากานท์กลอน
หัวใจลอยโลดแล่นสู่แผ่นฟ้า
ตามเสาะหาขวัญใจไยหลบซ่อน
หรือแฝงหมู่เมฆขาวพราวอัมพร
หรือลอยร่อนเหินลมเพลินชมดาว
ใคร่ชวนเธอมาข้างนอกเก็บดอกรัก
ให้ประจักษ์ซึ้งในน้ำใจสาว
ใคร่บอกว่าความรักจักยืนยาว
คำที่กล่าวมานั้นกลั่นจากใจ
คนช่างฝันพลันเริ่มเคลิบเคลิ้มฝัน
คิดว่าวันหนึ่งห้ามปรามไม่ไหว
คงเดินทางสู่รุ้งที่พุ่งไกล
หากบินได้จะไม่ท้อหรือรอรา
จึงอยากมีปีกกว้างเหมือนอย่างนก
รีบเร่งผกโผผินบินไปหา
วอนขอกกกอดแก้วกัลยา
ดั้นเมฆาเคียงคู่อยู่กับเธอ
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
