สัญญาใจ ที่ให้ไว้ ไม่ลืมเลือน
ยังติดเตือน อุรา พาวาบไหว้
ยามคิดถึง คะนึงหา คราครั้งใด
กระซิบไว้ ข้างหู อยู่ทุกวัน
ยามลมโชย โปรยกลิ่น ถวิลหา
กลิ่นแก้วตา ยาใจใช้ ไหมนั้น
ได้กลิ่นแก้ว เหมือนกลิ่นเธอ เพ้อรำพัน
เหมือนจอมขวัญ มาอยู่ คู่เคียงกาย
ลมเหมันต์ ยามดึก นึกหวั่นจิต
อยากจุมพิต สายลม พรมเป็นสาย
ระโยงรยางค์ แผ่กว้าง พร่างพราย
ถึงจุดหมาย เคล้าปราง โอบร่างเธอ
เพราะคิดถึง คะนึงหา อุราหวั่น
ความสัมพันธ์ ไม่คงเดิม เพิ่มเสมอ
คิดถึงเธอ เพ้อรำพัน ฝันละเมอ
อยากพบเจอ เธอสักครา สัญญาใจ
ชลนา ทิชากร
ยังติดเตือน อุรา พาวาบไหว้
ยามคิดถึง คะนึงหา คราครั้งใด
กระซิบไว้ ข้างหู อยู่ทุกวัน
ยามลมโชย โปรยกลิ่น ถวิลหา
กลิ่นแก้วตา ยาใจใช้ ไหมนั้น
ได้กลิ่นแก้ว เหมือนกลิ่นเธอ เพ้อรำพัน
เหมือนจอมขวัญ มาอยู่ คู่เคียงกาย
ลมเหมันต์ ยามดึก นึกหวั่นจิต
อยากจุมพิต สายลม พรมเป็นสาย
ระโยงรยางค์ แผ่กว้าง พร่างพราย
ถึงจุดหมาย เคล้าปราง โอบร่างเธอ
เพราะคิดถึง คะนึงหา อุราหวั่น
ความสัมพันธ์ ไม่คงเดิม เพิ่มเสมอ
คิดถึงเธอ เพ้อรำพัน ฝันละเมอ
อยากพบเจอ เธอสักครา สัญญาใจ
ชลนา ทิชากร
คำสัญญา หากมิเลือน เหมือนคำอ้าง
หวังเธอสร้าง รักเรา พราวไสว
ทั้งทิวา ราตรี ไม่ลี้ไกล
เคียงคู่ไว้ เสมอมั่น ดั่งสัญญา
ใช่จะร้าง ห่างเหิน เมินหน้าหนี
ยังคงมี รักร้อย คอยห่วงหา
ยามสายลม โบกโบย อย่าโรยรา
ปรารถนา เคียงขวัญ อย่าผันแปร
เมื่อลมหวน ทวนล่อง มิหมองไหม้
มีเธอคอยห่วงใยในนวลแข
ผูกสายใย สลัก รักดูแล
ไร้ข้อแม้ อื่นใด ให้ตรอมตรม
ด้วยคิดถึง จึงอ้อน วอนลมผ่าน
ส่งคำขาน หว่านคลอ รอสุขสม
ใช่เพียงเพ้อ เผลอคำ พร่ำลอยลม
ที่พร่างพรม ถมถั่ง ถึงฝั่งใจ
“สุนันยา”
หวังเธอสร้าง รักเรา พราวไสว
ทั้งทิวา ราตรี ไม่ลี้ไกล
เคียงคู่ไว้ เสมอมั่น ดั่งสัญญา
ใช่จะร้าง ห่างเหิน เมินหน้าหนี
ยังคงมี รักร้อย คอยห่วงหา
ยามสายลม โบกโบย อย่าโรยรา
ปรารถนา เคียงขวัญ อย่าผันแปร
เมื่อลมหวน ทวนล่อง มิหมองไหม้
มีเธอคอยห่วงใยในนวลแข
ผูกสายใย สลัก รักดูแล
ไร้ข้อแม้ อื่นใด ให้ตรอมตรม
ด้วยคิดถึง จึงอ้อน วอนลมผ่าน
ส่งคำขาน หว่านคลอ รอสุขสม
ใช่เพียงเพ้อ เผลอคำ พร่ำลอยลม
ที่พร่างพรม ถมถั่ง ถึงฝั่งใจ
“สุนันยา”