[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จารุทัส]

มองดูฟ้า ครานั้น ฉันหวั่นไหว          เหมือนเห็นใคร ลอยเด่น บนท้องฟ้า
ลอยเล่นลม เฉกเช่น สกุณนา          บินถลา ลงมา ยังพื้นดิน
เมื่อครั้งนั้น ฉันเดิน เข้าไปไกล        ก็เห็นใคร คนนั้น บนก้อนหิน
จึงเรียกขาน ออกไป ให้ได้ยิน          เห็นเขากิน ไก่ดิบ อย่างเมามันส์

จึงแน่ใจ ใช่แล้ว นี่คือผี                 จึงวิ่งหนี ออกไป อย่างหุลหัน
ซึ่งบัดนี้ โอ้เจ้า ดวงตะวัน              กำลังพลัน ลับไป ในทันดล
วิ่งอย่างไร ก็ไป ไม่ไกลพ้น             เหมือนกับคน หลงไป ในไพรสน
หาทางออก จนล้า สุดจะทน           บอกกับตน อย่าท้อ รอความตาย

ความมืดมิด ปกคลุก ทุกทั่วทิศ        ว่าชีวิต จักคง ต้องชิบหาย
เห็นเจ้าผี ไล่มา เกือบถึงกาย           ต้องวางวาย ไปแล้ว ซึ่งชีวี
จึงใจกล้า หยุดวิ่ง ในทันใด              หันกลับไป ชกออก ตอกหน้าผี
เห็นมันล้ม ลงไป ก็ยินดี                  จึงราวี ตามไป ไล่เตะมัน

มันจึงแปลง ร่างกาย ให้ใหญ่โต       มันโมโห ไล่เหยียบ มาที่ฉัน
มันปล่อยแสง เหมือนไฟ บรรลัยกัลย์   ใต้แสงจันทร์ ฉันวิ่ง เข้าซ่อนกาย
พอมาถึง ใต้ต้น ร่มไม้ใหญ่              ได้อาศัย กำบัง เป็นที่หมาย
บังเอิญโดน ของแข็ง อยู่ข้างกาย     เป็นประกาย ใช่แล้ว ดาบเจ็ดสี

จึงหยิบขึ้น เอาไว้ ในกำมือ           แล้วเดินถือ ออกไป ใกล้เจ้าผี
เข้าฟาดฝัน ลงไป ในทันที           ในครานี้ มือมัน ถูกตัดไป
มันจึงหยิบ อะไร มาใกล้หู             เห็นมันดู เป็นเหลี่ยม  สีสดใส
แต่และแล้ว ฉันต้อง ประหลาดใจ     เห็นมันใช้ ไอโฟน สิบหกจี

มันคงโทร ออกไป ให้เพื่อนมา       ช่วยรักษา ให้มัน ตามอย่างผี
ฉันจึงวิ่ง เข้าไป ในพงพี               เพื่อหลีกหนี ตัวตน ให้พ้นภัย
แต่แล้วก็ ตกใจ ตื่นขึ้นมา               ทั้งสองตา ยังบอก ความสงสัย
แต่ไม่นาน นึกได้ ในทันใด             จะอะไร ก็แค่ ฝันไปเอง


                              -อนุรักษ์ไทย-
                         28/10/55

     หนึ่งชั่วยาม ให้หลัง ทั้งรังผี             ควบม้าพี ไล่ล่า มาข่มเหง
     ประกาศกล้า หน้าไหน ไม่ยำเกรง       ตบรางวัล ให้เร่ง ตามจับมัน

     ผีกษัตริย์ หัตถ์หาย ไม่คลายโหย       จอมขโมย เวลา ชะตาผัน
     เทพบุตร จุติ มาลงทัณฑ์                ชั่วกัปกัลป์ กลับมา รบราวี

     ตำนานเล่า เท้าความ เมื่อปางก่อน      ราษฎร อยู่เย็น เป็นสุขี
     ต่างยิ้มแย้ม แก้มป่อง อ้อมอารี           ต่างสบตา พาที วิถีไทย

     มาวันหนึ่ง มีสิ่ง เข้าสิงร่าง               เหลือกตาค้าง นั่งจิ้ม ไม่ไปไหน
     มันเป็นแท่ง มีสี และมีไฟ                คุยกับใคร เครื่องกล อยู่คนเดียว

     พอนานเข้า ชาวกรุง ไม่สุงสิง           เขายุ่งจริง ยิงหมู แม้ไฟเขียว
     พักกลางวัน ทานLine กับไข่เจียว      พาไปเที่ยว อย่างแฟน ยังแค้นใจ

     ผีขโมย เอาร่าง ไปอย่างงี้                ใช้นาที ของเหยื่อ ไม่เอาไหน
     ผีไอโฟน ดูดี มีสไตล์                     ผีกังนัม ดูได้ ไม่แพ้กัน

     จบนิทาน กลับมา นาทีนี้                 กองทัพผี บุกโหม ในความฝัน
     เป้าหมายเพื่อ ปล้นจี้ ตัวประกัน         หวังให้ท่าน เทพมา จะล้างมือ

                                        อาซัว