เดี้ยงค่ะเดี้ยง.. เสี่ยงชีวิต จิตย่ำแย่
ไม่รู้ตัวว่าแก่ เกินยกของ
แค่กระถาง ห้าหกใบ ให้น่ามอง
พอนั่งยอง หลังลั่นเปรี๊ยะ เปลี้ยเฉียบพลัน
กว่าจะลุกขึ้นได้ ขวัญหายหมด
ก่งตัวหด ละเหี่ยใจ มือไม้สั่น
รีบหาหมอ มือฉมัง รั้งชีวัน
ฝังเข็มทัน ตัวหายหด หมดกังวล
โอ้เดินได้ ช้าช้า สง่านัก
หลังแทบหัก ยามนั่ง ยังสับสน
จะเอียงซ้าย จะเอียงขวา ระวังตน
ยอมอดทน นั่งอ่าน ผลงานกลอน ฯ
พี.พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
