เพราะช้ำรักจากสามพรานดวงมานเศร้า
ดั่งโดนเขาตีแสกหน้ามิกล้าเอ่ย
หลงรักสาวพัทยาหน้าไม่เงย
ยังเยาะเย้ยปากน้ำโพ..โอ้เวรกรรม
จะหนีไปไหนอีกให้รีบบอก
ไยย้อนยอกหลอกเล่นไม่เป็นส่ำ
ตั้งแต่เหนือจดใต้..โถ ใจดำ
ลืมน้ำคำสัญญาที่หน้าปรางค์(สามยอด)
เราร่วมลอยกระทงตรงท่าน้ำ
ยังจดจำคืนเพ็ญเด่นพราวพร่าง
กระทงรักมั่นคงไม่หลงทาง
ยังรอนางริมท่าทั้งตาปี
เจ้าจากพี่หนีไปไม่หยุดหย่อน
พเนจรร้อนเย็นไม่เป็นที่
จากสามพราน,พัทยา,มาลพบุรี
แล้วทิ้งพี่หนีหายไปอีกครา
คนเมืองลพบุรีไม่หนีจาก
แม้รักมากเพียงใดจะไม่ล่า
จะรอน้องทุกวันตามสัญญา
ไม่พบหน้าตัวพี่ที่..ปากน้ำโพ
“ไพร พนาวัลย์”
ล่องใต้ไป ตามกลอน สะท้อนจิต
เป็นความคิด ความฝัน อันอ่าโอ่
ให้รู้เห็น เป็นไป ดังได้โชว์
เคยไปโผล่ พบพาน แล้วผ่านมา
ทั้งขึ้นเหนือ ล่องใต้ ไปมาหมด
แสนรัดทด ทรวงใน อาลัยหา
ไปทั่วแคว้น แดนดิน ถิ่นพนา
ไม่พบพา ประสบ พบเธอเลย
เธอเป็นใคร อยู่ไหน ฉันไม่รู้
หวังเป็นคู่ กอดนอน อ้อนเฉลย
ไปทั่วแคว้น แดนใด ยังไม่เคย
ไม่เปิดเผย ให้รู้ อยู่แห่งใด
ยังคงตาม ต่อไป ในประเทศ
ทั่วทุกเขต ทุกแคว้น แดนดินไหน
ก็จะดัน จะด้น ค้นต่อไป
อาจจะไกล สุดหล้า ทั่วธานี
จึงเอ่ยออก บอกไม่ได้ ไปไหนต่อ
คงต้องรอ ดูต่อไป ไม่เฉลย
ถ้าพี่ไพร อยากรู้ ดูต่อเลย
จะเปิดเผย เมื่อพบคู่ ที่รู้ใจ
ชลนา ทิชากร