อยากจะปลอบ เปลื้องเศร้า สาวบางพลัด
ความอึดอัด อั้นให้ ใจละห้อย
คงโดนหนุ่ม บางซื่อ แกล้งซื่อลอย
จึงช้ำรอย ร้าวรัก กระอักนาน
อยู่บางพลัด กลัดกลุ้ม ไฟสุมบ่อย
งั้นยอดสร้อย เชิญที่ ถิ่นอีสาน
แต่เก่าก่อน ค่อนหยัน ว่ากันดาร
แต่เมื่อวาน เดินเล่น เซ็นทรัลมา
ไม่มีพลัด พัดอุรา จนว้าวุ่น
มีแต่อุ่น โอบกาย ทั้งซ้ายขวา
บางบัวทอง บางบ่อ ท้อชีวา
แวะมาหนา ณ ที่นี้ ไม่มีบาง
ชมถิ่นคูณแสนอร่ามยามแดดเรื่อ
งดงามเหลือทุกยามงามรุ่งสาง
อุ่นใจแสนชื่นนามยามแดดจาง
หยาดน้ำค้างละมุนกรุ่นละไม
หากบางครั้งบางคราวหนาวอุรา
เชิญท่านมาเวียนบ้างบางกอกใหญ่
เสน่หาริมลำน้ำชื่นฉ่ำใจ
บางกอกน้อยคอยใคร..อยู่บางคน
รการตติ
ขับอีแต๋น แล่นตะบึง ถึงบางบ่อ
รีบไปรอ บังอร ถึงตอนบ่าย
กลัวน้องเจ้า ไม่รอด จะวอดวาย
เดี๋ยวเป็นหม้าย หลงทาง ไปบางเลน
ขับรถเรื่อย เอื่อยมา ถึงท่าพระ
ทำธุระ กับยาม ที่สามเสน
รักครั้งเก่า เขาพราก เหลือกากเดน
เพราะถูกเกณฑ์ ไปรบ ต้องซบเซา
มาถึงบาง ลำพู ถิ่นชู้รัก
ต้องอกหัก รักคุด มันสุดเศร้า
หลงนางเอก ลิเก จนมัวเมา
เพราะตัวเขา มีคู่ ร่วมอยู่กิน
ต้องร่อนเร่ พเนจร ขาดหมอนข้าง
มาถึงถิ่น ท่าช้าง ถูกนางหมิ่น
ว่าทำงาน กรรมกร นอนกลางดิน
รักยุพิน ลูกนายพัน ชื่อวันเพ็ญ
ถึงปากคลอง –ตลาด อนาถนัก
อยากหยุดพัก สักครู่ โดนขู่เข็ญ
ถูกขับไส ไล่ยำ สุดลำเค็ญ
เพราะว่าเป็น รถอีแต๋น ห้ามแล่นกรุง
ยกมือไหว้ นายดาบ ขอกราบละ
สงสารนะ อย่าจับ จะขับมุ่ง
ข้ามสะพาน พุทธไป คนไม่มุง
เข็นกระบุง เต็มรถ อย่าจดเลย
วงเวียนใหญ่ ใจเสีย ยิ่งเพลียหนัก
เคยเสียหลัก วิ่งวก โอ้อกเอ๋ย
จะไปราช บุรี พี่ไม่เคย
พาดอกเตย กลับมา ถึงท่าเตียน
เหนื่อยเหลือทน จนใจ เกือบไข้จับ
ถึงบางพลับ หลับใน อยากให้เปลี่ยน
ต้องจำใจ ไปให้ถึง จึ่งพากเพียร
ขับวนเวียน หาทาง ไปบางแค
“ไพร พนาวัลย์”
รีบไปรอ บังอร ถึงตอนบ่าย
กลัวน้องเจ้า ไม่รอด จะวอดวาย
เดี๋ยวเป็นหม้าย หลงทาง ไปบางเลน
ขับรถเรื่อย เอื่อยมา ถึงท่าพระ
ทำธุระ กับยาม ที่สามเสน
รักครั้งเก่า เขาพราก เหลือกากเดน
เพราะถูกเกณฑ์ ไปรบ ต้องซบเซา
มาถึงบาง ลำพู ถิ่นชู้รัก
ต้องอกหัก รักคุด มันสุดเศร้า
หลงนางเอก ลิเก จนมัวเมา
เพราะตัวเขา มีคู่ ร่วมอยู่กิน
ต้องร่อนเร่ พเนจร ขาดหมอนข้าง
มาถึงถิ่น ท่าช้าง ถูกนางหมิ่น
ว่าทำงาน กรรมกร นอนกลางดิน
รักยุพิน ลูกนายพัน ชื่อวันเพ็ญ
ถึงปากคลอง –ตลาด อนาถนัก
อยากหยุดพัก สักครู่ โดนขู่เข็ญ
ถูกขับไส ไล่ยำ สุดลำเค็ญ
เพราะว่าเป็น รถอีแต๋น ห้ามแล่นกรุง
ยกมือไหว้ นายดาบ ขอกราบละ
สงสารนะ อย่าจับ จะขับมุ่ง
ข้ามสะพาน พุทธไป คนไม่มุง
เข็นกระบุง เต็มรถ อย่าจดเลย
วงเวียนใหญ่ ใจเสีย ยิ่งเพลียหนัก
เคยเสียหลัก วิ่งวก โอ้อกเอ๋ย
จะไปราช บุรี พี่ไม่เคย
พาดอกเตย กลับมา ถึงท่าเตียน
เหนื่อยเหลือทน จนใจ เกือบไข้จับ
ถึงบางพลับ หลับใน อยากให้เปลี่ยน
ต้องจำใจ ไปให้ถึง จึ่งพากเพียร
ขับวนเวียน หาทาง ไปบางแค
“ไพร พนาวัลย์”
ท่องทั่วทั้งแดนครบพบรตี
บางคนทีบางไผ่..เหลือไว้แต่
บางระกำบางจากไม่อยากแล
ล่องประแสร์บางละมุงมุ่งบางนา
แม้เดิมบางนางบวชดูกวดขัน
บางระจันยิ่งยวดกวดขันกว่า
บางน้ำเชี่ยวเลี้ยวทางมาบางคล้า
กลัวแต่ว่าหลงทาง...บางแม่หม้าย
รการตติ
หลงบางแค แค่นี้ พี่จะท้อ
น้องคอยรอ หลายปี ฤดีแย่
รีบหน่อยหนา อย่าหลง งงบางแค
ขับรถแล มองทาง ไปบางนา
เส้นทางลัด มากมาย ปลายถนน
เหนื่อยก็ทน เถิดหนอ รอพี่จ๋า
สุขุมวิท ชิดซ้าย บ่ายหน้ามา
พระรามห้า วกไป ใกล้ฝั่งธน
โทรศัพท์ บอกทาง พลางเป็นห่วง
แทบทุกช่วง ร้อนใจ ให้สับสน
กลัวมืดค่ำ ย้ำชัด อึดอัดตน
ขับรถวน เข้าตรอก ออกบางโพ
เริ่มท้อทด หมดหวัง นั่งเศร้าสร้อย
น้ำตาปรอย ย้อยหลั่ง ดั่งโมโห
สาวร่มเกล้า ใจแป้ว แห้วเยโย
ท่องพุทโธ ตลอด คิดฮดจัง
พันทอง
อย่าท้อเลยแล่นต่อบางคอแหลม
ยังแอร่มชื่นเชยดั่งเคยหวัง
เข้าตลาดยังขาดลาดกระบัง
ขับไปตั้งต้นทางบางกระสอ
อย่าวิ่งเลยหลงทางไปบางขวาง
จะอ้างว้างไปไหนไม่ได้ต่อ
มาบางนี้เถิดประจักษ์นั่งพักรอ
อย่าเพิ่งท้อต่อไปใกล้บางแค
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
