ปลายฟากฟ้าฝั่งนี้..มีรักมั่น
ผูกสัมพันธ์ผันพ่วงเพราะหวงแหน
ไม่อยากให้ใจเจ้าชู้มาดูแคลน
รักด้วยแก่นของใจ..ให้คนดี
รักพี่นั้นงันงง..น้องสงสัย
รักอย่างไรไม่ปองจับจองที่
หรือเป็นแค่โลเลให้เสรี
เอ่ยวจีเพ้อพร่ำ..เหือดน้ำใจ
แม้อึดอัดขัดข้อง..น้องลาก่อน
เกินจะอ้อนซ้ำซ้ำ..ช้ำ !รู้ไหม?
จะเจียมตัวเจียมตน..ประสาคนไกล
น้องคงแค่ ”คนไม่ใช่”..พี่ไม่แคร์
แซม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
