[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

.......................

พัทยา ลาไกล ไม่หวนกลับ
ถึงน้ำซัด สาดสั่ง ฝังใจแน่
ขอคลื่นพัด ห่างฝั่ง ตั้งตาแล
สี่ห้องแพ้ ยับเยิน เกินเยียวยา

หอบความช้ำ พร่ำว่า น้ำตาตก
ในหัวอก หมกไหม้ ใกล้เป็นบ้า
ขอจากจบ แต่นี้ ดวงชีวา
ไม่ย้อนมา หาอีก ขอหลีกไกล
พันทอง
 

เมืองพัทยาถิ่นนี้เคยมีฝัน
ดุจสวรรค์บนดินกว่าถิ่นไหน
พี่เป็นคนชายแดนจากแคว้นไกล
หวังอยากไปชมหาดทรายชายทะเล

เมื่อได้มาช่างตื่นเต้นเป็นที่สุด
พบนงนุชน้องหนึ่งนางมิห่างเห
พากันเที่ยวท่องราตรีมีฮาเฮ
ได้เที่ยวเตร่แสนสำราญนานหลายคืน

กว่ารู้ตัวเมืองพัทยาพาหมองเศร้า
น้องเนื้อเย็นเป็น"เมียเช่า"เราสุดฝืน
พี่แสนช้ำสุดระกำทนกล้ำกลืน
เธอหยิบยื่นขวัญผวาแทบลางาน

พี่อกหักไม่เสียใจให้กานดา
ชาวฝรั่งมาอยู่กินตั้งถิ่นฐาน
ขอลาพัทยายามราตรีนี้อีกนาน
ขอสาบาน..นี้เมืองไทย..เมืองใครกัน.

               ริน ดอนบูรพา
                                   ๒๗ ต.ค. ๕๕