พัทยา ราตรี ที่เคยสุข
เธอผู้ปลุก ความฝัน อันสดใส
ยักรักเธอ เพ้อพร่ำ ช่ำชื่นใจ
ยังหลงใหล ในคำคม ลมรักลวง
ฉันรักเธอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน
ใจหวิวหวั่น เนินสันทราย คล้ายแดนสรวง
เมฆมาทับ เดือนลับไป ไม่เห็นดวง
รักล้นทรวง ล่วงเลยผ่าน หวานจับใจ
ได้สติ ลืมตา คว้าผ้าห่ม
เย็นสายลม พัดวูบ ดังลูบไล้
จิตรัญจวน หวนคะนึง ถึงคนไกล
เคยเคียงใกล้ ให้เคลิ้มหลับ ประทับทรวง
พัทยา ราตรี นี้แสนเศร้า
ไม่มีเขา หนุนเขนย ดังเคยห่วง
ทิ้งให้เรา หงอยเหงา เศร้าแดดวง
คนเคยหวง ล่วงเลยผ่าน กาลเวลา
ลาแล้วลา พัทยา ลาอีกหน
ไม่พนคน คนนั้น ที่ฝันหา
เรามันอ่อน ต่อโลก โศกวิญญาณ์
ลมรักพา ความช้ำ กระหน่ำทรวง
ชลนา ทิชากร
เธอผู้ปลุก ความฝัน อันสดใส
ยักรักเธอ เพ้อพร่ำ ช่ำชื่นใจ
ยังหลงใหล ในคำคม ลมรักลวง
ฉันรักเธอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน
ใจหวิวหวั่น เนินสันทราย คล้ายแดนสรวง
เมฆมาทับ เดือนลับไป ไม่เห็นดวง
รักล้นทรวง ล่วงเลยผ่าน หวานจับใจ
ได้สติ ลืมตา คว้าผ้าห่ม
เย็นสายลม พัดวูบ ดังลูบไล้
จิตรัญจวน หวนคะนึง ถึงคนไกล
เคยเคียงใกล้ ให้เคลิ้มหลับ ประทับทรวง
พัทยา ราตรี นี้แสนเศร้า
ไม่มีเขา หนุนเขนย ดังเคยห่วง
ทิ้งให้เรา หงอยเหงา เศร้าแดดวง
คนเคยหวง ล่วงเลยผ่าน กาลเวลา
ลาแล้วลา พัทยา ลาอีกหน
ไม่พนคน คนนั้น ที่ฝันหา
เรามันอ่อน ต่อโลก โศกวิญญาณ์
ลมรักพา ความช้ำ กระหน่ำทรวง
ชลนา ทิชากร