เพียงคิดถึงหนึ่งนิดเหมือนชิดใกล้
มาตรแม้นกายคล้ายห่างอยู่ต่างสรวง
ยังคะนึงถึงแก้วฟ้าสุดาดวง
ดั่งต้องบ่วงห่วงหาเฝ้าอาวรณ์
ทุกคืนวันหมั่นคอยร้อยดวงจิต
ขอความคิดฤทธิ์แรงดังแผลงศร
ส่งข้ามฟ้าชลาลัยให้บังอร
เสมือนกรอ้อนปลอบมอบฝันดี
อนึ่งใจให้หวงแนบทรวงไว้
อย่าให้ใครไหนต้องพาหมองศรี
ขอปกปักรักษาปลอดราคี
ดุจมณีมีค่าตรึงตราชม...
" บูรพ์ "