ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที
ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร
ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง
มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที
ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร
ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง
มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์
"บ้านริมโขง"
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
ยังคงรักหนักแน่นดังแท่นผา
ยังคงรักปักชีวาพาใฝ่ฝัน
ยังคงรักสมัครใคร่ในสัมพันธ์
ยังคงรักพักพิงนั้นฉันและเธอ
ยังคงรักลึกซึ้งตราตรึงจิต
ยังคงรักรู้สักนิดคิดเสมอ
ยังคงรักยังคงรอขอพบเจอ
ยังคงรักเลิศเลอเสมอมา
ยังคงรักล้วนคำนำว่ารัก
ยังสมัครหมั้นหมายคลับคล้ายว่า
ยังห่วงหวงดวงใจในดวงตา
ยังคงรักเธอมากกว่าเกินผู้ใด
หทัยกาญจน์
๒๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
ยังคงรักปักชีวาพาใฝ่ฝัน
ยังคงรักสมัครใคร่ในสัมพันธ์
ยังคงรักพักพิงนั้นฉันและเธอ
ยังคงรักลึกซึ้งตราตรึงจิต
ยังคงรักรู้สักนิดคิดเสมอ
ยังคงรักยังคงรอขอพบเจอ
ยังคงรักเลิศเลอเสมอมา
ยังคงรักล้วนคำนำว่ารัก
ยังสมัครหมั้นหมายคลับคล้ายว่า
ยังห่วงหวงดวงใจในดวงตา
ยังคงรักเธอมากกว่าเกินผู้ใด
หทัยกาญจน์
๒๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕