ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที
ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร
ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง
มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที
ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร
ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง
มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์
"บ้านริมโขง"
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
ยังคงซึ้งหนึ่งใคร ไยมิเผย
ใครกันเอ่ย ฤดี แอบมีฝัน
แนบสนิทชิดชื่น ทุกคืนวัน
ด้วยผูกพัน มั่นเสมอเธอหนึ่งเดียว
ทำเหมือนเป็นปริศนาไม่กล้าเปิด
อาการเกิดตระหนักรักแน่นเหนียว
ด้วยความหมาย นานกาลประสานเกลียว
ที่คล้องเกี่ยวเหนี่ยวเหน็บ เก็บในทรวง
เมื่อ ไม่อาจ เปลี่ยนทาง ที่วางผ่าน
เมื่อ ดวงมาน ขานนำคำว่าหวง
เมื่อ รักนี้ มีไว้ มิได้ลวง
เมื่อ อยากควงไฉนไยร้างลา
รัก ยังคง มีอยู่หมายชูชิด
รัก ยังติดตรึงห้วงเสน่หา
รัก ยังมั่นฝันซึ้ง ถึงทุกครา
รัก นี้คือ “สุนันยา”...หรือว่าใคร??????...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
