๐ ตรงที่เส้นขอบรุ้ง ตรงคุ้งโค้งที่สู่สิง
ลายเมฆพาประวิง บางอยู่นิ่งและเดียวดาย
๐ ทิ้งทุกอย่างคงที่ แล้วหล่นวางให้จางหาย
ร่องรอยรักทักทาย จนสุดท้ายได้เพียงมอง
๐ เมื่อความฝันร้างลา คราบน้ำตาก็พาหมอง
ความฝัน,ฉันแค่รอง มิเกี่ยวข้องท่องหทัย
๐ ทิ้งฉันลงปลายขอบ- ฝันที่มอบค่อยผลักไส
แรมร้างห่างกันไกล ทิ้งฉันไว้ปลายรุ้งนั่น
๐ มิอาจคว้าและไขว่ ความห่วงใยปล่อยแปรผัน
น้ำตาเป็นกำนัน ล้างรอยฝันใต้รุ้งงาม...
ตะวันฉาย
❤
... รู้ไหมใจ ใครเศร้า เฝ้าคอยหา
รู้ไหมว่า ฤทัย ใครรอถาม
ปลายขอบฝัน วันนี้ ที่ดูงาม
ไยไร้ความ ห่วงหา ให้อาลัย...
...รอเวลา วันพรุ่ง เผื่อรุ้งสร้าง
เติมต่อปราง รักสวย ด้วยฝันให้
รักนี้ไม่ แปรผัน สร้างฝันไกล
รักฉันนี้ เก็บไว้ ให้เพียงเธอ...
รัตนาวดี
❤
... รู้ไหมใจ ใครเศร้า เฝ้าคอยหา
รู้ไหมว่า ฤทัย ใครรอถาม
ปลายขอบฝัน วันนี้ ที่ดูงาม
ไยไร้ความ ห่วงหา ให้อาลัย...
...รอเวลา วันพรุ่ง เผื่อรุ้งสร้าง
เติมต่อปราง รักสวย ด้วยฝันให้
รักนี้ไม่ แปรผัน สร้างฝันไกล
รักฉันนี้ เก็บไว้ ให้เพียงเธอ...
รัตนาวดี
❤
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
