มาเที่ยว เปลี่ยวยิ่งนัก ขาดคนรัก หนักใจเพิ่ม
แรมร้าง ทางดังเดิม ใจเริ่มท้อ ห่อกมล
มาเที่ยว เรียวป่าเขา นั่งจับเจ่า เฝ้าสับสน
ห่างรัก ชักมืดมน มองผู้คน หมองหม่นทรวง
สองวัน พลันเปลี่ยวจิต คะนึงนิจ คิดเป็นห่วง
จากบ้าน ซ่านแดดวง คิดถึงอยู่ ไม่รู้คลาย
ป่านนี้ พี่คงเหงา รอคอยเรา เช้ายันบ่าย
ร้อนจิต คิดมิวาย อย่าพึ่งหน่าย กลายเปลี่ยนไป
จากมา น้ำตาร่วง กลัวเขาควง สาวคนใหม่
สี่ห้อง อย่ามองใคร ขอจองใจ ไว้นิรันดร์
พันทอง