วันนี้แม้ไกลห่าง
แต่ก็ห่างเพียงฟ้ากั้น
แม้ตัวไม่พัวพัน
แต่ใจฉันนั้นเคียงเธอ
ห่างไกลใช่ห่างรัก
แต่ใจภักดิ์รักล้นเอ่อ
มอบใจไว้ปรนเปรอ
อย่าให้เก้อเพ้อคนเดียว
ทำไมต้องห่วงหวง
ดั่งดาวดวงห่วงจันทร์เสี้ยว
รักแท้แม้คมเคียว
ยังกลมเกลียวเกี่ยวดวงดาว
พร่ำเพ้อละเมอหา
ดั่งนภาในหน้าหนาว
ระยิบกระพริบพราว
สุกสกาวดุจราวใจ
ดาวเอ๋ยเคยเห็นอยู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหน?
ป่าเขาลำเนาไพร
หรืออยู่ไกลจากบ้านกลอน
ยามว่างอย่าห่างหาย
จงเยี่ยมกรายมาถ่ายถอน
รู้ไหมใครร้าวรอน
ยามบังอรเจ้ารอนแรม
“ไพร พนาวัลย์”