Re: รบกวนช่วยแต่งสาลินีฉันท์หน่อยนะคะ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 10:45:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: รบกวนช่วยแต่งสาลินีฉันท์หน่อยนะคะ  (อ่าน 17602 ครั้ง)
ช่วงนี้ไม่ว่าง
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 358
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 792



« เมื่อ: 24 ตุลาคม 2012, 08:55:AM »


เนื้อเรื่องเดิม  ไม่ส่งเสริมความเป็นเพื่อน ความจริงใจต่อกัน เพื่อนซี้ยังขโมยของ

ปรับแก้เนื้อเรื่อง

 ขมและหวานเป็นเพื่อนรักกันมาก วันหนึ่งหวานหาแหวนไม่เจอทำให้อารมณ์เสียแล้วก็พาลว่าขมเป็นคนเอาไป
ขมปฎิเสธว่าไม่ได้เอาไป แต่เมื่อหวานมาค้นห้องของขมก็พบแหวนของตนเอง แต่ตกอยู่ในร่องลึก จึงนึกได้ว่า
สองสามวันก่อน มีงานสังสรรค์กันในห้องขม หวานนำแหวนมาอวดเพื่อนๆ จบงานเหนื่อยกัน หวานก็ลืมเรื่องแหวนไป
นึกได้จึงค้นหา และคิดว่าขมคงเอาไปแน่ จึงบุกค้นห้องขม ไม่ถามไถ่  แต่เมื่อพบตกในร่องลึก  จึงสำนึกได้ว่า
ตนเองไม่เปิดโอกาสให้ขมได้ชี้แจง และช่วยกันหาเลย แต่ขมไม่ถือโกรธ และย้ำว่าเราสองเป็น เพื่อน

   สองเพื่อนซี้คบหา         แนะนำนามะ ขม, หวาน
จริงใจทั้งกล้าหาญ            ประสานพันธะสัมพันธ์
    หนูหวานผู้อ่อนไหว       ระรื่นใจมิก๋ากั่น
หนูขมชอบโรมรัน             ประจันหน้าบ่หลบภัย
    เช้าตรู่หวานของหาย     โอ๊ะเสียดายมุหาไป
หนูขมถามเป็นไร               สิผลักไสตะเพิดพาล
    หวานค้นห้องของขม      ลุอารมณ์พญามาร
เห็นแสงวับวาวหวาน          ณ ในร่องระยิบตา
     โอ้แหวนสุดแสนหวง     ฤ เจ้าลวงประเมินข้า
เพื่อนใจไยกล่าวหา             มิไถ่ถามก็ขัดเคือง
     หนูขมเดินเข้ามา          บ่ถือสา ฤ หาเรื่อง
ร่วมช่วยไม่ทำเขื่อง            กระตุ้นเตือนสิเพื่อนกัน

ฉันท์ชุดนี้ แก้ไขเพียงไม่ให้ผิดหลักเกณฑ์ และก็ไม่ให้เกินเลยระดับความสามารถ
ทั้งพยายามส่งเสริมสิ่งดีๆ ความเป็นเพื่อนแท้ต่อกัน


หวังว่าเข้าใจนะครับ 

เห็นว่าเธอพยายามดี ขอให้รักษาไว้ เรียนให้ดี ประโยชน์ตกแก่เราเอง
พระอวยพร




ได้เห็นคำพูดของคุณ toshare   ประโยคนี้แล้วผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลย   แก้ไขให้ไม่ผิดหลักเกณฑ์และไม่ให้เกินเลยระดับความสามารถ
ข้อนี้เป็นสิ่งที่สำคัญ     อันคนเราที่เดือดร้อนและมาขอความช่วยเหลือจากคนอื่นนั้นควรมีความยินดีพอใจในสิ่งที่ได้รับ  เขาให้แค่ไหน
ก็ควรมีความพอใจเท่านั้นพอให้แก้ไขความเดือดร้อนไปได้     ไม่ใช่มีแต่ความทะยานอยากจะให้ดียิ่งๆขึ้น โดยไม่ได้มองสภาพของตนเอง
ว่ามีความสามารถมากแค่ไหน   โดยเฉพาะกับการเรียนนั้นถ้าเราอยากได้คะแนนดีๆก็ควรลงมือทำด้วยตนเอง  อันนี้ไม่ได้พูดถึงหนู firstdaa
 นะครับ   แต่พูดถึงคนที่จะมาขอความช่วยเหลือจากคนอื่นโดยทั่วๆไป    สำหรับหนูfirstdaa  นั้นต้องขอชมเชยว่ามีความอดทนและความพยยามดีมาก
คนที่มีความอดทนและพยายามอย่างนี้สิสมควรแก่การช่วยเหลือ








ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, ค.คนธรรพ์, รพีกาญจน์, firstdaa, เนิน จำราย, อริญชย์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s