รับตกแต่งเกล็ดหาง นาคด้วย
รับกวัดวาดวัดปรางค์ ผนังโบสถ์
รับรักจนกว่าม้วย มาตรน้องยังถวิล
แต่อย่าหมิ่นหากแม้น ทรัพย์จาง
งานส่งบ่ทันคราง ฮื่อฮื้อ
ผนังวัดกลับเลือนลาง เด็กพ่น สีนอ
หางนาคหักใบ้บื้อ บ่ฮู้เฮ็ดอีหยัง?
หากยังรักพี่พร้อม ยอมทน
จะสลักรักไว้บน ขื่อบ้าน
จะประกาศให้คน ประจักษ์
สถาปัตย์รักบ่ด้าน เด่นปั้นความสยิวฯ
(ถ้าสำนวนไม่ขำก็ขออภัยนะครับ. จินตนาการล้วนๆ
)(อันนี้เพิ่มเติมนะครับ, แหะๆๆๆกำลังมันส์มือ)
(กลอนสุภาพ, บทสนทนาระหว่างหนุ่มสถาปัตย์กับสาวนักข่าว)
นั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวด งวดงานศิลป์
พลันได้กลิ่น น้ำหอม มาย้อมผิว
เสียงแสนหวาน อ่านถาม ติดตามคิว
ภาพสยิว พี่แต้ม นั้นแก้มใคร
น้องนักข่าว ผู้เย้ายวน ปากชวนฝัน
การจะปั้น งานวิจิตร ประดิษฐ์ได้
ก็ต้องดู ผู้แต่ง มีแรงใจ
จากหญิงใด มาชิด สนิททรวง
ที่ฟังมา สถาปัตย์ เจนจัดรัก
เจ้าชู้นัก นงนุชไหน คล้องใจหวง
ดูสิคะ ภาพนี้ เหมือนพี่ลวง
หลังเด็ดดวง ใจหญิง แล้วทิ้งเลย
สถาปัตยกรรม มักช้ำรัก
ยิ่งหญิงทัก เหมือนหมิ่น แทบดิ้นเหวย
น้องนักข่าว อย่าเว้า อย่าเย้าเย้ย
อย่าอยู่เฉย อยากรู้ รักดูมั้ย
(อันนี้อินทรวิเชียรฉันท์)
รอยรักสถาปัตย์ ปฏิพัทธิ์น่ะนานโข
จริงใจบ่ได้โว แวะสิครับประทับใจ
เห็นมั้ยสะพานนั้น ก็สวรรค์ประดิษฐ์ให้
จักเดินประคองไป สุขขวัญกระนั้นเชียว
คอยจินตนาการ ประจุงานพิไลเพรียว
หวังให้จะแลเหลียว หฤทัยมิหน่ายแหนง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
